Της Αφιερώνω, από όλους τους άντρες, τους παρακάτω στίχους μου!
—————
Η γυναίκα!
Χωράς το φως του ουρανού,
μέσα στα δυό σου μάτια,
Και κάνεις την καρδούλα μας,
σαράντα δυό κομμάτια!
Παίρνεις του ήλιου το ξανθό,
και το φοράς καπέλλο,
Κι εμάς, ναι, η ψυχούλα μας,
καίγεται σαν φουρνέλο!
Έχεις τη φλόγα της φωτιάς,
μέσα στο δυό σου στήθη,
Κι εμάς, το λογικό κι ο νούς,
χάνονται μες ´ στη λήθη!
Λυγιέσαι κάπως, εκεί δα,
πράσινο κυπαρίσσι,
Κι εμάς των καψερών, η σκέψη μας,
φεύγει σε άλλη πτήση!
Μας δίνεις λίγη προσοχή,
γεμίζουμε περηφάνεια,
Κι έκτοτε εμείς οι καψεροί,
πετάμε στα ουράνια!
Στίχοι, ζωγραφική, Α.Αθανασίου
