-αντί άλλων συστάσεων και έμμετρα για αναγνωστική ευκολία!
Κουράστηκα να παλεύω καθημερινά με “δαίμονες”,
με δυνάμεις ύπουλες κι ατέρμονες,
και μη φανταστείτε τίποτε “καταχθόνιες” καταστάσεις,
όχι· αυτές που συναντάμε σε ανθρώπινες “διαστάσεις”,
αχάριστους ευεργετημένους,
πονηρούς και βολεμένους,
ανθρώπους που σου χρωστούν πολλά,
και “την κάνουν τώρα στα κλεφτά”,
χαμερπείς γραφειοκράτες,
τους διάφορους τους κράχτες,
απατεώνες και λαμόγια,
τα “αριστοκρατικά τα σόγια”,
ανίκανους και βαρεμένους,
τους υποστηριχτές τους, τους βλαμένους,
την εγωκεντρική ασυδοσία,
την γενική την αφασία,
κάποιους “υπηρέτες του δημοσίου”
που φροντίζουν μόνο τα του δικού τους βίου,
τον καταραμένο τον ωχαδερφισμό,
και τον καθημερινό ευτελισμό!
Κι αν κανείς βλέπει πιο πάνω τίποτε «δικά» του,
τότε απλά του λέω, πρόβλημά του!
Δεν φωτογράφισα κανένα,
όλα τα ανωτέρω, είναι καθημερινά μας δεδομένα!
Γιαυτό έζησα με τις αξίες μου παρέα,
στη ζωή, που όλα δυστυχώς είναι μοιραία,
και τώρα, συντροφιά με τη ζωγραφική μονάχα,
«μου την δίνουνε» οι «δήθεν» και οι «τάχα»,
αποφεύγω όπως είπα, τα λαμόγια,
τα ευνοούμενα «χρυσά κορίτσια και αγόρια»,
αρνούμαι να συγχρωτιστώ με «λύκους»,
να αντιμετωπίζω διαρκώς «αγροίκους»,
γιαυτό ζω μοναχικά, με δίχως φίλους,
και κονταροχτυπιέμαι καθημερινά με … μύλους,
υπηρετώ όμως, την αληθινή την τέχνη,
σ´έναν κόσμο, που, καθώς φαίνεται… ζέχνει!
