Δε γράφονται μόνο στίχοι παρουσία του «πελάτη»,
ζωγραφίζονται και πίνακες, σ’όλα τα μήκη και τα πλάτη,
απ’ότι φαίνεται, δεν έχουν πέραση τα «ετοιματζίδικα»,
αλλά μόνον οι «παραγγελιές», ενώ τα άλλα μένουν στ’αζήτητα,
θαρρώ πως, δεν μετρά η «ευαισθησία» του ζωγράφου πια,
αλλά τα χρώματα κι οι διαστάσεις απ’τα γιαπιά,
καθώς ζητείται πίνακας, που να ταιριάζει στο χώρο,
κι ο καλλιτέχνης αναγκάζεται να πληρώσει τον «δέοντα φόρο»,
γιατί όταν το «άτομο» δεν πάει στο βουνό,
πρέπει εκείνο να ρθεί σ’αυτό,
για να μη λέμε και ονόματα,
και ανάψουν τα αίματα,
αν και ο Μικαλάντζελο δεν μπορεί πια να θιχτεί,
που ο Πάπας Ιούλιος το παρεκκλήσι του Σίξτου, έτσι το είχε ονειρευτεί!
——-
Ο Μιχαήλ Άγγελος ζωγράφισε 300 μορφές στην εντυπωσιακή οροφή της Καπέλα Σιξτίνα «κατά παραγγελία» του Πάπα Ιούλιου του Β’.
Δεν ζωγράφιζε ξαπλωμένος, αλλά όρθιος με τα χέρια ψηλά και δεν σταμάτησε να γκρινιάζει ότι σπαταλούσε τον χρόνο του για το τίποτα…
